Vanavond gaan Marco en ik op zoek naar misdadige creaturen, de schurken en onverlaten van het zoete water.
De schelmen en rekels onder de roofvissen, de snoekbaarzen genaamd en we maken misschien iets meer kans om deze woestelingen in de schemer en donker te vangen.

Gewapend met shadjes, maar ook wat bliekjes uit de vriezer van Dennis en onze dropshothengels treden we ze tegemoet en elke nibbel aan het aas wordt hard afgestraft.



Marco had wat nieuwe shadjes aangeschaft bij Ron Hengelsport in Aalsmeer, en hij heeft er pas een stuk of duizend (1000) en dan lieg ik nog een beetje want het zijn er vele honderden meer, maar telkens heeft hij het opgewekte idee dat de nieuw aangeschafte shadjes misschien meer aanbeten en vangsten op zullen leveren dan de geijkte oude garde in zijn shaddozen.

Ik ben veel gematigder wat dat betreft, aangezien eenmaal vangende shadjes naar mijn overtuigende idee blijvend zullen vangen en je bij steeds nieuwe aanwinst aan shadjes je maar moet afwachten of ze beter werken dan de nieuwe.
Desalniettemin bezit ik in de loop van de jaren inmiddels ook enige honderden zo niet meer aan verschillende shadjes, maar die zijn aangeschaft in een grote periode dat ik steeds zoekende was naar de meest geschiktste shads die veelvuldige aanbeten opleverden.



En dat zijn inmiddels naast een paar andere de Poolse shadjes geworden, die zo ongelofelijk veel aanbeten weten te bewerkstelligen, dat ik daar niet meer van afgeweken ben en het maakt niet uit welke rivier dan ook.
Soms sta ik al 5 tot 7 gevangen snoekbaarzen voor en mijn vismaat nog geen enkele aanbeet mocht registreren.

En vanavond was het niet anders.
Na een aantal ferme aanbeten, die gelukkig sterke vis opleverden, werd mijn vismaat een tikkeltje ongeduldig en wrevel en op een gegeven moment vroeg hij toch ook maar om een Pools shadje.
Direct daarop begon hij ook te vangen en dat is natuurlijk voor mij een bevestiging dat deze shads werkelijk een snoekbaars of baars er toe kan bewegen om dit shadje aan te vallen.



Je zult het niet geloven, maar de aanbeten waren zo hard en fel, dat de shads tot diep in de strot waren genomen en het leek dat ze voor het eerst een sappig shadje mochten nemen.
Mooie zestigers waren bereid om deze Poolse shadjes te nemen en natuurlijk vele leeftijden en jaargangen er onder.

Wij zaten weer ouderwets te genieten en de beuken op onze dropshothengels waren weer zeer welkom.
Snoekbaarzen van alle leeftijden, dus kleine en grotere, waren vanavond ons deel en met die maten daar zaten we echt niet mee.



Toen de zon onderging rond een uur 22.00 uur werd het een helemaal een feest, aangezien we te maken kregen met dubbele aanbeten op onze dropshothengels.
Alle leeftijden werden ineens blijkbaar wakker en begonnen alles aan te vallen wat kleiner was dan henzelf en een vermoedelijke prooi kon zijn.

Wat een feest was dat.
Uiteindelijk waren 46 snoekbaarzen bereid om onze shads te nemen en daar waren we vanavond erg blij mee.