Het weer is wisselvallig en we kunnen elk moment een flinke bui verwachten.
Als je met de auto en boot al in de regen naar de visplek moet rijden, dan kan dat van invloed zijn op je eigen bui en als de regen zelfs nog aanhoudt als je de boot bij de trailerhelling vaarklaar moet maken en alle visspullen zeiknat zijn geregend, dan vergt dat veel van je humeur en uithoudingsvermogen.



Word je in de boot tijdens het vissen overvallen door een bui, dan schiet je snel een regenpak of regenoveral aan, want je weet dat het maar een buitje is die waarschijnlijk slechts kort zal duren.
Maar ga je van huis en de prognose van de weersverwachting is duidelijk slechter dan slecht, zodat de visdag letterlijk en figuurlijk in de regen kan verzuipen, dan ga je toch tegen beter weten in of je gaat een andere dag om te vissen.

Maar wij zijn eigenwijs, al wordt er de hele week, dus elke dag, af en toe een flinke bui verwacht dan zal dat ons niet beletten toch te gaan vissen op de snoekbaars.
Ruud en ik zijn niet van suikergoed en van een beetje regen worden wij echt niet sikkeneurig.



Vaak is de aanloop van slechter weer versus de drogere dagen daarvoor, een goede periode voor de aanbeten van vis, want in het verleden hebben wij ook meer dan gewoon mogen vangen in dergelijke omstandigheden.

Dat wil niet zeggen dat het vanavond ook het geval zou zijn, maar daar komen we vanzelf wel achter.
De eerste aanbeten kwamen toch al vrij snel en de felle tikken op de toppen van onze dropshothengels verraden hongerige vissen zodat het leek of ze een vastenperiode achter de rug hadden.
Van deze verslavende beuken krijgen we gewoon niet genoeg en als die even uitblijven, dan hunkerde je gewoon naar de eerstvolgende kleun van een roekeloze rakker.



Voor de een is dat een teken om een andere shad op de dropshothaak te bevestigen en voor de ander even een rustpauze en toch het volste vertrouwen blijven houden in dezelfde shad.
Of de snoekbaars is verder getrokken en naar de volgende stekken gemigreerd en dan liggen ze er gewoon niet meer of we hebben ze allemaal op die plek aan de haak gekregen en dan kan je het ook vergeten dat er nog een aanbeet plaatsvindt en zeker als ze met een zure bek naar elkaar kijken die aan de haak zijn geslagen.

Verkassen dus maar en varen naar de volgende veel belovende stek of wel naar de potentiele rijke visgronden.
Daar vonden gewoon weer de aanbeten plaats met dezelfde kracht en felheid als de eerste plek en wist het eerdere shadje aan mijn dropshothaak weer mooie schelmen te verleiden.



Je moet toch wel een blind vertrouwen hebben in een bepaald shadje, zij het niet dat deze shads allang hun vaardigheden om een rover te verleiden hebben bewezen en dan blijft je er een groot vertrouwen in houden.

Nu hebben wij meer shadjes in onze dozen, die elk een enorme vangkracht bezitten en die dat ook telkenmale bewezen hebben en dan zijn we erg verbaasd als deze een paar jaar later en vaak zonder een bepaalde reden uit de handel worden genomen.



Zodra je daar lucht van krijgt, dan zit er niets anders op dan dat je gelijk een flinke voorraad inslaat voor ze helemaal nergens meer te verkrijgen zijn.
Doe je dat niet, ,dan krijg je daar spijt van want vangers blijven vangers.

Vanavond sloten we zeik en zeiknat af, want onze regenkleding (en dat is geen goedkoop spul) konden de hevige regenval van de hele avond niet weerstaan en met een nat kruis liepen we wijdbeens van de trailer helling af.
35 rovers, waaronder een bot konden we nog in deze weersomstandigheden in de boot krijgen en dat is toch wel een prestatie.