Een kneiter van een brasem aan een shadje? Het is allemaal mogelijk, want niets is te gek bij het dropshotten op de snoekbaars op de Waal c.q. de Merwede.
Vandaag waren "slechts" 18 snoekbaarzen bereid om de bek open te doen en minstens hetzelfde aantal aan missers.
Geef niks want we gaan gewoon door met dit heerlijke spelletje.

Aan de nieuwe look van Frido moest ik net als op 15 juni j.l. echt wennen en zeker toen hij ook nog een bril met grote glazen en een zeer donker montuur op zijn neus zette.
Van een afstandje herkende ik hem zelfs even niet, maar dat is gewoon te wijten aan mijn glaucoom aan beide ogen.
Ik heb dat vooral ’s morgens als ik mijn ogen open doe en elke keer een vreemd wijf naast mij zie liggen, en bij nader onderzoek het steeds mijn eigen vrouw blijkt te zijn.



Er zaten vandaag en in de avond een paar uitschieters bij van rond de 60 cm, maar niets om voor te juichen en of een reeks foto’ s te maken.
Je kunt wel wachten met foto’ s maken tot er een mooie woesteling zijn opwachting maakt, maar voor hetzelfde geld komen Marco, Frido en ik niet verder dan een paar kneuterige juvenielen en om toch een indruk te geven hoe het met de Waal/Merwede is gesteld, toch maar een paar foto’ s geschoten voor dit verhaal.

Het plan was om niet alleen in de middaguren, maar ook in de avonduren door te gaan met dropshotten, zodat we voor de volgende keer, als die er mocht komen, gereedschap hebben om verder te gaan waar we vandaag mee gestopt zijn.



Nu zijn in onze optiek 18 snoekbaarzen en een brasem niet het aantal die ons in een overwinningsroes laat verkeren, dus kun je wel stellen dat deze sessie niet echt geslaagd is.
Laat Marco nu die flinke brasem aan zijn shadje krijgen en door het brute geweld onder water hem en ons de indruk geven, dat we het met een kneiter van een snoekbaars te maken hadden, maar in het zicht gekomen een prachtige brasem bleek te zijn die valselijk in zijn zijkant was gehaakt.

Nu heeft Marco een aversie tegen alles wat slijm op de huid heeft op een paar seksuele handelingen uitgezonderd en op aandringen van mij heeft hij toch de brasem in het net onthaakt en voor een foto opgehouden.



Eigenlijk wilde geen enkele gevangen rakker op de foto, maar die hebben gewoon niks te vertellen en moeten maar tandenknarsend poseren omdat wij dat per se willen.
Zo kon ik de sluikreclame van ebrowhoppers in Spanje ook gelijk mee fotograferen.
Omdat sommige wrede naturen echt de pest in hebben tijdens of voor een fotosessie, krijgen ze plots de klem in de bek en houden die gewoon gesloten als je probeert je delicate shadje uit de bek te frommelen.

Met als gevolg, de staart er af gebeten en dan kun je het soms dure shadje wel afschrijven en een nieuwe monteren.



Tegen beter weten in, bleven we echt tot het donker vissen en zochten we de plekken op die nog wat verlichting genoten van de lantaarnpalen op de oever.
Nu waren de aanbeten heel voorzichtig en kregen met veel missers te maken.
We kregen het idee, dat we er groepen baarzen actief waren die de shads aanvielen, maar onze 10 cm shads niet of nauwelijks in de bek konden nemen.

Na een tijdje ben je dat ook zat en togen we op weg naar de trailerhelling om huiswaarts te gaan.
Goed, we hebben vis gevangen, maar ondanks de magere vangst is het toch nog een langer verhaal geworden dan ik van te voren kon bevroeden.