De laatste twee maanden was al een tijdje rijp om met aasvisjes aan de slag te gaan en wel met bliekjes of spiering aan de dropshothaken en aan Fireballs, want de snoekbaars en baars is nu naarstig op zoek en hard op jacht naar deze lekkernij.
Pas geleden hoorde ik nog dat er op een dag ruim 90 rovers waren gevangen met bliekjes en spiering als aasvisjes door drie gelijkgestemden in een visboot en dat is weer een flink aantal om van te smullen.



Nu is bijna elke rover op zoek naar deze uitzonderlijke visjes, want het buikvet moet nog voor de winter aangevuld worden om met een dikke pens en een obesitas lichaam de winter door te komen.
Gelukkig liggen er nog een aantal pakjes bliekjes in mijn vriezer van https://doodaaskopen.nl/ van Dennis Elings en die kan ik vandaag gaan inzetten.

Nu zijn er meer kleinere dan grote kneiters van snoekbaarzen op jacht naar aas- en prooivisjes, maar al zullen de aanbeten door kleinere rovers worden veroorzaakt, dan komen wij daar ook graag voor uit onze warme bedden.
Vingen we maar bij elke sessie jetsers van snoekbaarzen, maar dat is meer een uitzondering dan regel bij het regulier vissen op deze rovers of je moet op de Pelagic manier gaan vissen.



Helaas is dat door zijn dure aanschaf (duizenden euro) niet voor iedereen weggelegd en moeten we het doen met de reguliere methode, namelijk afwachten welke snoekbaars, baars of snoek bereidwillig is om je aangeboden aasje of shadje in de buurt van de bodem te pakken.
Is het een kneiter?, dan heb je mazzel, is het weer een kleiner formaat, dan ben je ook blij, omdat je weer een aanbeet hebt gehad en een rakker over de rand van je boot kan trekken.

Vandaag zitten Ruud en ik weer in de Alumacraft op zoek naar onze foute vrienden, de snoekbaars genaamd.
Aan mijn dropshothaak zit een sappige bliekje, die vol verlangen een aanbeet wilt bewerkstelligen om mij tevreden te houden.
Ik voel de blikken van de rovers onder water loeren naar dit lekkers en ik weet dat ze plots zullen toeslaan om dit culinaire hapje in de bek te nemen.



Helaas moesten we lang wachten op de beuk op de top van onze dropshothengels, maar die we kregen was hard en krachtig toen de rover de bliek aanviel om hem met huid en schub te verorberen.
Hangen, want de haak penetreerde het verhemelte van de snoekbaars toen hij de bliek in de bek nam en Ruud automatisch de hengel na de aanbeet snel omhoog neeg om de dropshothaak goed te zetten.
Het was eigenlijk een prachtig gevecht en de jetser moest even geschept worden, maar of het een kleiner formaat rover was geweest maakt ons niks uit, aangezien elke aanbeet op zichzelf al een belevenis is.

Het was de eerste aanbeet van velen die zouden volgen en Ruud was niet de enige roofvisser in de boot die aanbeten kreeg.
Mijn shadje, waar ik al zeker 100 snoekbaarzen mee gevangen heb, deed het nog steeds en je vraagt je af wat die rovers er nog in zien.



Ondanks dat we pas om 9.30 uur zijn begonnen, kregen we slechts een rakker in de boot tot 12.00 uur en daarna ging het pas mondjesmaat lopen.
De snoekbaarzen waren nijdig als ze aan de dropshothaken hingen en vochten uit alle macht om los te komen.
We kregen 30 snoekbaarzen in de boot en toen was de koek op.
Het was weer een fijne dag op te dropshotten, met net iets teveel wind, maar zelfs met een mager zonnetje in de middag.